Οι περισσότεροι γονείς λόγω των πολλαπλών καθημερινών υποχρεώσεων, στο σπίτι ή στην εργασία κ.α. δεν διαθέτουν απεριόριστο χρόνο με τα παιδιά τους μέσα στην καθημερινότητα. Άλλοι ακόμα κι αν περνούν με τα παιδιά περισσότερο χρόνο, νιώθουν ότι χρειάζεται τον περισσότερο από αυτόν να τα βοηθούν στα μαθήματα, να τα οριοθετούν ή να κάνουν συγκεκριμένες δραστηριότητες. Σε πολλές περιπτώσεις προκύπτουν διαφωνίες και τσακωμοί με τα παιδιά, αίσθηση ότι δεν πειθαρχούν αρκετά στο πρόγραμμα, στις κατευθύνσεις των γονέων κ.α.
Προτείνω λοιπόν να δίνουμε στα παιδιά και στον εαυτό μας, μέσα στη μέρα, την ευκαιρία να περάσουμε λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί. Η διάρκεια του να είναι περιορισμένη αλλά να προάγει την θετική αλληλεπίδραση με το παιδί μας.
Βασικές Οδηγίες
Ξεκινάμε να αφιερώνουμε στο παιδί λίγο χρόνο (10-15 λεπτά) καθημερινά κατά τη διάρκεια του οποίου ο στόχος μας θα είναι να ενισχύσουμε τη θετική σχέση μεταξύ μας.
Κατά τη διάρκεια αυτού το χρόνου όλη η προσοχή μας χρειάζεται να είναι στραμμένη πάνω στο παιδί, χωρίς διακοπές (π.χ. φροντίζουμε να βάλουμε το κινητό μας στο αθόρυβο, να έχουμε κοιμίσει το μωρό)
Εξηγούμε από πριν στο παιδί πόσο θα κρατήσει το παιχνίδι αυτό (σε ένα μικρό παιδί μπορείτε να δείξετε σε ένα ρολόι π.χ. «μέχρι ο δείκτης πάει σε αυτή τη γραμμούλα»).
Αφήνουμε το παιδί να επιλέξει το παιχνίδι-τη δραστηριότητα που θα έχουμε μαζί.
Αφήνουμε τις πρωτοβουλίες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού-της δραστηριότητας στο ίδιο το παιδί (π.χ. αφήστε το να σας δίνει οδηγίες, ρωτήστε το πώς παίζεται το παιχνίδι) .
Παρακολουθούμε από κοντά τι κάνει κάθε στιγμή δείχνοντας ενδιαφέρον.
Περιγράφουμε κατά τη διάρκεια τα πράγματα που κάνει δείχνοντας ενθουσιασμό (π.χ. βλέπω ότι βάζεις τα κόκκινα τουβλάκια το ένα πάνω στο άλλο!).
Επαινούμε για αυτά που καταφέρνει (π.χ. μπράβο, τι σταθερό πύργο που έφτιαξες!).
Ακόμα κι αν δεν καταφέρνει κάτι το επαινούμε για τις ιδέες του και για τις προσπάθειες του (π.χ. τι πρωτότυπη ιδέα να προσπαθήσεις να φτιάξεις έναν πύργο με αυτό τον τρόπο!)
Αγνοούμε τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές του παιδιού που μπορεί να παρατηρήσουμε.
Δεν το τιμωρούμε, δεν το μαλώνουμε, δεν χρησιμοποιούμε κάποια άλλη τεχνική πειθάρχησης στο παιδί.
Δεν το διορθώνουμε κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου χρόνου.
Προσπαθούμε να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στις θετικές συμπεριφορές του. Ακόμα κι αν είναι ελάχιστες.
Έχουμε βλεμματική επαφή με το παιδί, του χαμογελάμε, είμαστε τρυφεροί, το αγκαλιάζουμε.
Βασισμένο στο πρόγραμμα "Θετικοί γονείς, χαρούμενα παιδιά", Νοσ. Παίδων Αγ. Σοφία, Υπεύθυνος Καθηγητής Γ. ΚολαΪτης
